Sennie wieczornie.

Dreszcz przebiegł po plecach, kiedy je usłyszałam. Na początku nie byłam pewna, one – nieśmiałe, jakby nie do końca przekonane o tym, co dalej. Leżąc na łóżku, zawinięta w koc, przymknęłam oczy. Pomyślałam, że to tylko wywołane zmęczeniem złudzenie. A jednak. Coraz bardziej, więcej, mocniej... Odpłynęłam w szumie bębniących w dach kropel. 

W moim pokoju,

ulubioną porą roku jest deszcz.
.
Tęsknię za tobą, A.

Zabawa psychologiczna w klasie II e.

Maksymalnie optymistyczna otwarta i kontaktowa neurotyczka mająca fajny kolor włosów.

Tak cię widzą jak cię piszą?

Tak cię piszą jaką chcesz, żeby cię widzieli.
.

(Piasek pod powiekami, uczernione rzęsy, oczy mam ani szare ani niebieskie. Plecak, torba, szczury, kierunek Łódź. Krótko mówiąc, uciekam z jednego bułgarskiego cetrum hooy osy w drugie. 'Gawiedziowstręt. Źle się czuję w tłumie.' Ale chcę na koncert Pidżamy.

Października zdecydowanie nie lubię.) 

Wodolanki.

I nie wiem, czy bardziej mi zimno z wierzchu, czy gorąco od środka. To pewnie wina tej przesłodzonej herbaty ze szczyptą babcinej szorstkiej czułości. 

.
Deszcz nie pada. Słońce nie świeci. Pogoda zaprasza do łóżka. ‘Ucz się, dziecko’. Dziecko ma dziś wieczorem dodatkowy angielski ( tak, trzeba stawiać na języki obce, dlatego jeszcze kurs niemieckiego i francuski, mnóstwo mnóstwo ). Ale dziecko zapomniało słownika. Dziecko zapomniało o wszystkich słownikach, które posiada. Przejęte godzeniem się z A. I te słowniki zostały w bursie, a ja nie umiem przetłumaczyć niektórych phrasal verbs.
.
Wróciłam. Tak naprawdę to od samego początku nie było serio. Żadne ‘nie chce już z tobą być’ i żadne ‘nie myśl już, zapomnij mnie’ ( ambitne, bo trudno trochę nie widzieć kogoś mijanego milion razy w szkole i mieszkającego 2 piętra wyżej - niżej ). Wróciłam... Być może dlatego, że tak mi wygodnie. Być może dlatego, że nie lubię być sama. A być może kocham. Chociaż to już może takie trochę przyzwyczajenie. Mimo wszystko pewnych rzeczy nie powiem głośno. Dlatego nie jestem zwolenniczką opcji ‘prawda i tylko prawda, w oczy prosto zawsze i bezwzględnie’. I na ostatniej wychowawczej nie miałam ochoty brać udziału w dyskusji. Obawiam się, że zbyt wiele osób mogłoby nie zrozumieć o co mi chodzi.

Czasami lepiej kiedy...
‘na pierwszym planie było zrozumiałe kłamstwo, a w tle niezrozumiała prawda’
( ‘NLB’, M.Kundera ) 

Niespodzianka!

Na krótką chwilę stałam się w poniedziałek średnio szczęśliwą właścicielką ośmiu szczurów. Okazało się, że kiedy kupiłam Agrafkę, była w ciąży. Urodziła siedem małych. Zostawiłam jej dwa.