G e n e r a l n y r e m o n t g ł o w y.

'Je te donne la plume pour que tu dessines
la plus belle ville que t'aies connue
le plus bel hymne que t'aies voulu
je te donne la plume
moi j'en veux plus
je te donne la plume pour savoir vivre
parler, écrire et danser
pour rester ivre, bien éveillé
je te donne la plume et mes conneries,
garde-les
je te donne la plume pour que t'inscrives
perpétuellement la vie à construire
ce mouvement si dur
je te donne la plume
moi j'en veux plus
voilà une heure
que je t'attends
voilà mon coeur prudence en sortant
compter les heures
depuis longtemps
est revenu mon coeur
déposé en sortant'
('La plume', Louise Attaque)

Boję się planów, plany posiadają magiczną właściwość pokazywania mi fakera za każdym razem, kiedy nieśmiało uwierzę, że zaczynam wychodzić na prostą.

Z pamiętnika przykładnej żony.

Zawsze bawiły mnie opinie, że dopiero po ślubie nadchodzą najpiękniejsze dni, że wtedy pojawia się prawdziwe szczęście i pełnia miłości, że ślub zmienia wszystko, pyk, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, sielanka rodem z klasyki Disneya.

Tymczasem wychodzi na to, że przeczucia mnie nie myliły - ciuchy do prania nadal trzeba zbierać za facetem z losowo wybranych zakątków mieszkania, brudne gary jak nie zmywały się nigdy same tak dalej nie chcą, a niekończąca się opowieść pod tytułem 'kto dzisiaj wychodzi z psem' ogłasza kontynuację na kolejne sezony.